[b]Nietrzymanie moczu jest to niekontrolowana mikcja.Choroba ta jest częściej spotykana u kobiet niż u mężczyzn a prawdopodobieństwo jej wystąpienia wzrasta z wiekiem.[/b]
Nietrzymaniem oczu objawia się niekontrolowanym oddawaniem moczu w dzień lub w nocy a także podczas kaszlu, kichania, parciu na stolec podnoszenia czy innych czynności o charakterze wysiłkowym. Może by to spowodowane m.in osłabieniem mięśni zwieraczy cewki moczowej, infekcjami dróg moczowych, niepożądanymi dzianiami leków lub innych substancji działających toksycznie na układ nerwowy.
[b]Czynniki ryzyka[/b]
Ryzyko niekontrolowanego wydalania moczu pojawia się u kobiet w wieku po czasie menopauzy. Jednym z głównych czynników jest zmniejszona ilość hormonów w organizmie kobiety (tu estrogenów), które w kobiecym organizmie regulują także układ wydalniczy, przez korzystny wpływ na prawidłową twardość śluzówki cewki moczowej. Bardzo istotnie negatywnymi czynnikami ryzyka niekontrolowanej mikcji są także otyłość oraz palenie papierosów. Czynnikiem, który także przyczynia się do pojawienia się w przyszłości powyższego schorzenia jest przebyty poród tzw. siłami natury, występuje wtedy wysiłkowe nietrzymanie moczu.
[b]Pierwsze symptomy nietrzymania moczu[/b]
Nietrzymanie moczu może pojawić się początkowo w momencie kichania, kaszlu, dźwigania cięższych przedmiotów. Uczucie parcia moczu w pęcherzu spowodowane jest osłabieniem mięśni miednicy oraz zaburzeniem ze strony układu nerwowego przez co cewka moczowa zostaje zwężona.
Rozróżniane są dwa typy schorzenia: naglące i wysiłkowe. Naglące nietrzymanie moczu przytrafia się najczęściej kobietom, które są w wieku 60.-65. Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje w okresie czasu pojawienia się menopauzy, czyli około 45-60 lat. Zdarza się, że oba przypadki schorzenia występują łącznie taki stan nazywa się mieszanym.
[b]Leczenie nietrzymania moczu[/b]
Leczenie, w zależności od stopnia nasilenia schorzenia, może być zachowawcze albo chirurgiczne. Podczas zastosowania leczenia zachowawczego przyjmuje się formę fizykoterapii, np. elektrostymulację oraz ćwiczenia mięśni Kegla i leczenie farmakologiczne. Lekarstwa wskazane podczas leczenia to tabletki o dziłaniu uspokajającym układ nerwowy.
W momencie gdy dochodzi do leczenia chirurgicznego operacji poddana zostaje pochwa lub cewka moczowa.
[b]Opieka nad podopiecznym z nietrzymaniem moczu[/b]
Ważne jest aby osoba, u której pojawi się problem nietrzymania moczu zdała sobie sprawę z powagi sytuacji i by odważnie podjęła się leczenia tego schorzenia. Jak zostało już wcześniej wspomniane, w przypadku początków problemów z nietrzymaniem moczu wskazane jest zastosowania leczenia zachowawczego poprzez ćwiczenia mięśni Kegla. Istotne jest zaprzestanie palenia przez chorą osobę aby przez, np. przewlekle trwający kaszel, nie przyczyniać się do osłabienia podparcia dla cewki moczowej, a także przez działanie nikotyny nie zaburzać pracy układu hormonalnego.
Kinga Federkiwicz
Bibliografia: Manitus. A: Co należy wiedzieć o chorobach nerek i dróg moczowych, PZWL, Warszawa 1989