Jakie są Wasze motywacje do wykonywania tej pracy ?

Solvig

Jestem ciekawa czy ktoś chce się podzielić swoimi motywacjami. Jestem chyba dość dobra w tym co robię, znam się nieco na opiece, pracuję już trochę, ale robię to wyłącznie dla kasy, nie czerpię z tego żadnej satysfakcji. Czy są ludzie, których cieszy praca na Live In ? Chciałabym dowiedzieć się czy sa tu jakieś dla mnie niewidzialne aspekty pozytywne tej pracy, ale naprawdę szczerze :) Dzięki, serdecznie pozdrawiam :)

andrea

pieniądze

urszula47

Moze zapytaj dlaczego wykonujemy te prace /mysle o rodzinach podopiecznych/.Odpowiem ,poniewaz robimy za mulirobota i to taniego .Siedze na takiej Stelli i az mnie glowa boli jakie tu opiekunki przyjezdzaja!Teraz byla "gospocha"ze swoimi garnkami,przetworami i calym sprzetem wlacznie z moppem!!!!!!!!!!!Oczywiscie ja jestem ta zla i nie wiem czy nie zjade?Bo nie obsluguje wpadajacych tu znienacka czlonkow licznej rodziny.Jaka mam motywacje?Zadna!

Zielona_mila

1.Pieniądze. 2.Możliwość zwiedzania różnych miejsc, jak ma sie czas wolny i posiada się własny samochód. Widziałam najpiękniejsze miejsca w Niemczech, zamki, pałace, naturę. Ale to mozna realizować tylko wtedy, gdy ma się wolne i jest sie mobilnie niezależnym. Nie wiem , jak w Anglii, bo chyba piszesz o tym kraju ( sądząc po określeniu live-in, opiekunki z Niemiec raczej tak nie mówią), ale na pewno są tam ciekawe miejsca. Ja byłam w Stonehenge, ale turystycznie, Londyn jest też fajny, nalepsze muzea, najlepsze galerie malarstwa, do wyboru do koloru. Nigdy nie pracowalabym w opiece, gdybym nie miała możliwości wychodzenia na przerwę, nie wyobrażam sobie sytuacji, gdzie dziewczyny pracuja non stop, albo przerwę muszą spędzać w domu z podopiecznymi ze względu na stan ich zdrowia. Ja bym się udusiła.

mobilna

1. Lubię sie umartwiać 2. Nie cierpie mieszkac u siebie , wole na walizkach u przypadkowych ludzi . Koniecznie starych i z demencja ! 3. Najlepiej czuje się klimatycznie jakies 800 km od Polski. 4.Moi bliscy doprowadzaja mnie do szału, wolę jak do szału doprowadzaja mnie cudzy bliscy. 5.Zawsze marzyłam o byciu białym murzynem. 6. itd. itp. :D Kompletnie nie chodzi tu o pieniądze. Pieniadze ? Jakie pieniądze ? :D :D

barbara.b

urszula. ja też jeżdżę ze swoim robotem kuchennym, który miksuje, gotuje itd. zastanawiałam się nad wożeniem własnej blaszki, czy dobrej patelni. prosić się rodziny, żeby coś kupili to żadna przyjemność. a często w domach są różne braki... może opiekunka pomyślała, że nie ma siły na kolanach lecieć ze szmata po podłodze, może miała takie doświadczenie i od tej pory wozi mopa ze sobą. są wariaci co robią różne dziwne rzeczy bez przyczyny ale i są ludzie, którzy po różnych doświadczeniach są zmuszeni do pewnych zachowań.

urszula47 napisał:
Moze zapytaj dlaczego wykonujemy te prace /mysle o rodzinach podopiecznych/.Odpowiem ,poniewaz robimy za mulirobota i to taniego .Siedze na takiej Stelli i az mnie glowa boli jakie tu opiekunki przyjezdzaja!Teraz byla "gospocha"ze swoimi garnkami,przetworami i calym sprzetem wlacznie z moppem!!!!!!!!!!!Oczywiscie ja jestem ta zla i nie wiem czy nie zjade?Bo nie obsluguje wpadajacych tu znienacka czlonkow licznej rodziny.Jaka mam motywacje?Zadna!

andrea

mobilna napisał:
1. Lubię sie umartwiać 2. Nie cierpie mieszkac u siebie , wole na walizkach u przypadkowych ludzi . Koniecznie starych i z demencja ! 3. Najlepiej czuje się klimatycznie jakies 800 km od Polski. 4.Moi bliscy doprowadzaja mnie do szału, wolę jak do szału doprowadzaja mnie cudzy bliscy. 5.Zawsze marzyłam o byciu białym murzynem. 6. itd. itp. :D Kompletnie nie chodzi tu o pieniądze. Pieniadze ? Jakie pieniądze ? :D :D

fajnie to napisałaś

Dalia

Czy o pieniądzach już ktoś wspomniał? ;) A z tym zwiedzaniem to różnie bywa, ale mi się udało zobaczyć parę ciekawych miejsc. I jest jeszcze jedna rzecz, którą bardzo lubię - wracam do PL i mam urlop. Robię, co chcę - pokażcie mi pracę gdzie będziecie miały kilka miesięcy urlopu rocznie. Ja też lubię nowych ludzi poznawać, nie ważne czy ich lubię czy nie lubię, ale wciąż jest ktoś nowy i ciekawie jest w sumie tak w cudzym domu mieszkać i zobaczyć jak żyją zwyczajni ludzie w obcym kraju. A satysfakcja z pracy? Raczej nie. Bo niby jakie my tam mamy dokonania? Sprzątnięty kibel? Zmieniona pielucha? Ugotowany obiad? - żałosna by była ta satysfakcja. ;)

Yagga66

mobilna napisał:
1. Lubię sie umartwiać 2. Nie cierpie mieszkac u siebie , wole na walizkach u przypadkowych ludzi . Koniecznie starych i z demencja ! 3. Najlepiej czuje się klimatycznie jakies 800 km od Polski. 4.Moi bliscy doprowadzaja mnie do szału, wolę jak do szału doprowadzaja mnie cudzy bliscy. 5.Zawsze marzyłam o byciu białym murzynem. 6. itd. itp. :D Kompletnie nie chodzi tu o pieniądze. Pieniadze ? Jakie pieniądze ? :D :D

Piękne :) hahaha, w życiu się tak nie uśmiałam... Motywacje to się ma jak się zaczyna studia albo jakąs ciekawą pracę, nawet z dużym wyzwaniem, np jako terapeuta, lekarz itp... ale opieka? Niedawno dopiero do mnie dotarło, że te nasze "dobre zarobki" to są "hu....e", na godzinę wychodzi około 2,50 funta, i dlatego niby tak mamy "dużo" bo ciupiemy 24h. Jest to normalne? Nie. W UK minimalna wynosi około 7f. Żadna normalna Brytyjka nie pójdzie na live-in, chyba że ma coś z głową, albo poważne problemy np, straciła dom. Wtedy idzie mieszkać do takiej babci i tam sobie siedzi i zastanawia się co dalej z życiem zrobić. 90 procent to obcokrajowcy - RPA też zaliczam do obcokrajowców, expatki też.... Co do "urlopu", to nie da rady odreagować w czasie krótszym niż 3 tygodnie, im dłużej tym lepiej. To nie jest urlop, to jest odreagowanie, żebyś nie zatłukła pdp kiedy znowu go zobaczysz. Człowiek nie może być uwięziony 24h, w domu z obcym, starym, często psychicznie niestabilnym człowiekiem. Pamiętam, że kiedy jeszcze uczyłam, to czekałam na wakacje, potem pierwszy miesiąc było super, odpoczywałam, ale już w połowie sierpnia zaczynało mi się nudzić, czekałam na powrót na zajęcia i wymyślałam nowe ćwiczenia. To był urlop, prawdziwy, bo we wrześniu wchodziłam do klasy uśmiechnięta i pełna planów, cieszyłam się, że zobaczę dzieciaki. Acha, w nauczycielstwie też jest kupa wolnego, wakacje, ferie, wciaż jakieś święta, długie weekendy - nauczyciel ma około 100 dni wolnego w roku. Dodajmy do tego ROCZNY PŁATNY URLOP .... Opieka live-in to syf, to najgorsze, najczarniejsze bagno... A dodam jeszcze, co mi tam... po 3 latach w live-in bilans wychodzi mi taki: - Nerwica i depresja rozwinięte pięknie - Stawy biodrowe bolą na skutek unieruchomienia oraz spania na tragicznych łóżkach i siedzenia na zapadających się fotelach. - Waga +10 kilo z powodu podjadania, z nudów częściowo a częściowo, żeby zabić stres - Koszmary senne takie, że budzę się spocona z ciśnieniem chyba 100/200 - Oszczędności na koncie raczej słabe, biorąc pod uwagę częstość kursowania do Polski - Kontakty z większością znajomych w Polsce osłabione na skutek mojej nieobecności i jak mi się jeszcze przypomni, to dopiszę...

Dalia

Yagga - aż musiałam policzyć, ale wychodzi na to, że chyba masz rację. Może nie 100, ale 90 dni się uzbiera. Urlop nauczycielski mam na myśli. Ale jeśli opiekę uważasz za najczarniejsze bagno to jeszcze niewiele w życiu widziałaś i wcale ci tego nie życzę. Mój ostatni urlop w PL spędziłam cudnie. Dwa razy z córką pojechałyśmy na konie, tzn. ona na jazdę ja na spacer z psiurem. Byłyśmy razem nad jeziorem na moich Kaszubach, odgruzowałam dom po zimie, ustawiłam duperele zakupione w charity shops, zamontowałyśmy stół na zewnątrz (na zimę go chowamy), ujrzałam na własne oczy wodę z nowej studni, którą facet skończył w grudniu więc nie było okazji się nacieszyć, zapłaciłam sąsiadowi za nowiutkie, sosnowe półki. Pogoda była przepiękna, słońce przez całą majówkę. Spotkałam się z koleżankami z pracy. Znaczy z nauczycielkami angielskiego ze szkoły, do której aktualnie chodzi moja córka, przekazałam im niezłą filmotekę, filmy które kupiłam w UK, a których nie chcę trzymać. A i twórczej pracy miałam trochę. Jeszcze przed wyjazdem z UK napisałam do znajomego dyrektora szkoły, że mogę przyjść z psem na zajęcia. Zapisało się 14 klas, więc chodziłam z moją kochaną i mądrą psiną do szkoły codziennie na jedną bądź dwie godziny. Dzieci zachwycone, panie nauczycielki też no i psina oczywiście, bo bez ciastek się nie obyło. ;) Na koniec dostałam czekoladki a pies smakołyki. I wyobraźcie sobie, że pewnego dnia przyszła mama jednego z chłopców, który uczestniczył w tych zajęciach i zapytała czy bym przyszła do przedszkola z psem (to jej własne przedszkole). No i poszłam jeszcze tam. I znowu pies dostał paczkę łakoci. Bardzo lubię te zajęcia i pies też chętnie idzie. Jak wrócę w czerwcu to znowu pójdę. Bo mam przygotowanych parę tematów i wciąż wymyślam coś nowego. Takie skrzywienie zawodowe. Opieka nie przeszkadza mi w realizowaniu tego, co lubię. Jak się chce można bardzo wiele, trzeba tylko myśleć pozytywnie, nie można dać się smutkowi, nie można się zniechęcać. To nie jest łatwe, ale się da.

mobilna

Dodam z De że kufa mamy to samo. Chociaż ja z kontem wyszłam na ogromny + za 10 dni kończę swój 7 miesięczny maraton.

mobilna

Zanim dojdę do pieniędzy to natchnę się kasą. To samo z wonlym i urlopem

..?eto

Dalia napisał:
Yagga - aż musiałam policzyć, ale wychodzi na to, że chyba masz rację. Może nie 100, ale 90 dni się uzbiera. Urlop nauczycielski mam na myśli. Ale jeśli opiekę uważasz za najczarniejsze bagno to jeszcze niewiele w życiu widziałaś i wcale ci tego nie życzę. Mój ostatni urlop w PL spędziłam cudnie. Dwa razy z córką pojechałyśmy na konie, tzn. ona na jazdę ja na spacer z psiurem. Byłyśmy razem nad jeziorem na moich Kaszubach, odgruzowałam dom po zimie, ustawiłam duperele zakupione w charity shops, zamontowałyśmy stół na zewnątrz (na zimę go chowamy), ujrzałam na własne oczy wodę z nowej studni, którą facet skończył w grudniu więc nie było okazji się nacieszyć, zapłaciłam sąsiadowi za nowiutkie, sosnowe półki. Pogoda była przepiękna, słońce przez całą majówkę. Spotkałam się z koleżankami z pracy. Znaczy z nauczycielkami angielskiego ze szkoły, do której aktualnie chodzi moja córka, przekazałam im niezłą filmotekę, filmy które kupiłam w UK, a których nie chcę trzymać. A i twórczej pracy miałam trochę. Jeszcze przed wyjazdem z UK napisałam do znajomego dyrektora szkoły, że mogę przyjść z psem na zajęcia. Zapisało się 14 klas, więc chodziłam z moją kochaną i mądrą psiną do szkoły codziennie na jedną bądź dwie godziny. Dzieci zachwycone, panie nauczycielki też no i psina oczywiście, bo bez ciastek się nie obyło. ;) Na koniec dostałam czekoladki a pies smakołyki. I wyobraźcie sobie, że pewnego dnia przyszła mama jednego z chłopców, który uczestniczył w tych zajęciach i zapytała czy bym przyszła do przedszkola z psem (to jej własne przedszkole). No i poszłam jeszcze tam. I znowu pies dostał paczkę łakoci. Bardzo lubię te zajęcia i pies też chętnie idzie. Jak wrócę w czerwcu to znowu pójdę. Bo mam przygotowanych parę tematów i wciąż wymyślam coś nowego. Takie skrzywienie zawodowe. Opieka nie przeszkadza mi w realizowaniu tego, co lubię. Jak się chce można bardzo wiele, trzeba tylko myśleć pozytywnie, nie można dać się smutkowi, nie można się zniechęcać. To nie jest łatwe, ale się da.

Fajne zajęcie sobie wymyśliłaś i tak trzymaj. To pozwoli Ci przy okazji nawiązać kontakty, a w przyszłości może wykluje się jakaś interesująca posada. Powodzenia. :) P.S. Może rozpiszemy konkurs na najpiękniejszy uśmiech w Pl? Moim nr. 1 Jest Grześ Schedyna ,taki polski Fernandel hahahhah tylko w krótszych porteczkach.......

bozencina50

Hmm , motywacje ? Zastanawiam się i nic mi nie przychodzi do głowy.Może to ,że pracując w opiece pogłębiam moją znajomość j.niemieckiego. Wolałabym znać angielski bo w Angli są moje dzieci no i więcej płacą .Nie musiałabym pracować w opiece 24 h tylko na godziny i mogłabym mieszkać z synem i wnukami.Niestety z tego co się oriętuje w Angli pracując w opiece , język musi być dobry.Ja ,żeby mówič po angielsku tak jak mówie teraz po niemiecku , musiałabym uczyć się dobre kilka lat a na to nie mam czasu i motywacji więc są to tylko mrzonki. Drugim plusem ( nie motywacją) jest to ,że pracuje jakiś okres i jest to ten czas kiedy mój facet jest w rejsie.Potem wracamy i robimy co chcemy.A potem są pieniądze .Pieniądze w opiece nie są jakieś wielkie.Powiedziałabym ,że za taką pracę to małe ( już w Polsce można jako opiekunka 24 h zarobić 2500-3000 zł) ale ja już chyba nie umiem pracować w Polsce . Ciągle mnie gdzieś gna :D :D Taki ze mnie Jasiu wędrowniczek :D No i tyle ,teraz zaczynają się minusy :(

..?eto

No więc Drogie moje koleżanki i koledzy! Właśnie przeprowadziłam rozmowę z moją siostrzenicą w Anglii o pracę. Będzie praca w Hotelu, jako pokojowa, fizycznie dość ciężka, ale za to psycha odpocznie. Termin ponieważ zbliża się okres urlopowy może być szybki. Więc zadzieram kiecę i zjeżdzam do domu i organizuję się na wyjazd do Uk. Wreszcie podjęłam tę decyzję. Czułam , że nie przerobię tego ostatniego roku w opiece, że nie przetrawię już ani dnia więcej. Anglię zostawiałam cały czas na ten krytyczny moment na tuż przed emeryturą. I stało się. Ufff! Decyzja podjęta, teraz już tylko z górki. Pozdrawiam ") P.S. Pokój będzie załatwiony i wszystkie formalności także. Nie jest to może cud praca, ale między zdrowymi ludźmi to najważniejsze. Ha!

barbara.b

oj chyba się rozczarujesz. po pracy w opiece pokojowa.. da ci po dupie... zamiast 1-2 pokoi dziennie przyjdzie ci sprzątać 20-30 dziennie? chyba, że płacą ci na godziny. ogólnie pokojowa to chyba jednak od pokoju płacą. na zrobienie pokoju masz 10- 15 minut. nikt nie patrzy się, czy pokój jest czysty czy jego lokatorzy sobie imprezę zrobili... nie zmiścisz się w czasie to robisz za frajer. i taką robotę sobie na krótko przed emeryturą zostawiłaś? nie ma to jak ludzie mają błędne pojęcia o pewnych zawodach. to tak samo jak niektórzy pchają się do kuchni bo im się wydaje, że najedzą się tam rarytasów... a człowiek nie ma czasu głowy podnieść i wody się napić. no ale powodzenia. speeda ci życzę. będzie ci potrzebny.

..?eto napisał:
No więc Drogie moje koleżanki i koledzy! Właśnie przeprowadziłam rozmowę z moją siostrzenicą w Anglii o pracę. Będzie praca w Hotelu, jako pokojowa, fizycznie dość ciężka, ale za to psycha odpocznie. Termin ponieważ zbliża się okres urlopowy może być szybki. Więc zadzieram kiecę i zjeżdzam do domu i organizuje się na wyjazd do Uk. Wreszcie podjęłam tę decyzję. Czułam , że nie przerobię tego ostatniego roku w opiece, że nie przetrawie już ani dnia więcej.Anglię zostawiałam cały czas na ten krytyczny moment na tuż przed emeryturę. I stało się. Ufff. Decyzja podjęta, teraz już tylko z górki. Pozdrawiam ") P.S. Pokój będzie załatwiony i wszystkie formalności także. Nie jest to może cud praca, ale między zdrowymi ludźmi to najważniejsze. Ha!

..?eto

..?eto napisał:
[quote=barbara.b]oj chyba się rozczarujesz. po pracy w opiece pokojowa.. da ci po dupie... zamiast 1-2 pokoi dziennie przyjdzie ci sprzątać 20-30 dziennie? chyba, że płacą ci na godziny. ogólnie pokojowa to chyba jednak od pokoju płacą. na zrobienie pokoju masz 10- 15 minut. nikt nie patrzy się, czy pokój jest czysty czy jego lokatorzy sobie imprezę zrobili... nie zmiścisz się w czasie to robisz za frajer. i taką robotę sobie na krótko przed emeryturą zostawiłaś? nie ma to jak ludzie mają błędne pojęcia o pewnych zawodach. to tak samo jak niektórzy pchają się do kuchni bo im się wydaje, że najedzą się tam rarytasów... a człowiek nie ma czasu głowy podnieść i wody się napić. no ale powodzenia. speeda ci życzę. będzie ci potrzebny. [quote=..?eto]No więc Drogie moje koleżanki i koledzy! Właśnie przeprowadziłam rozmowę z moją siostrzenicą w Anglii o pracę. Będzie praca w Hotelu, jako pokojowa, fizycznie dość ciężka, ale za to psycha odpocznie. Termin ponieważ zbliża się okres urlopowy może być szybki. Więc zadzieram kiecę i zjeżdzam do domu i organizuje się na wyjazd do Uk. Wreszcie podjęłam tę decyzję. Czułam , że nie przerobię tego ostatniego roku w opiece, że nie przetrawie już ani dnia więcej.Anglię zostawiałam cały czas na ten krytyczny moment na tuż przed emeryturę. I stało się. Ufff. Decyzja podjęta, teraz już tylko z górki. Pozdrawiam ") P.S. osiem pokoi. P.S. Pokój będzie załatwiony i wszystkie formalności także. Nie jest to może cud praca, ale między zdrowymi ludźmi to najważniejsze. Ha!

[/quote] [/quote] Pilnuj swojego nosa. Ty z tą swoją wielką d.... na pewno byś sobie nie poradziła. A o mnie się nie martw. Ja w przeciwieństwie do ciebie wiem co robię i nie muszę wspomagać się alkoholem. I skończ ten swój bełkot.

pigwa

?eto,podziwiam za podjęcie takiej decyzji.Musisz mieć rzeczywiście dość zamknięcia w opiece. Podziwiam,bo mnie już by się nie chciało.Rozleniwił się człowiek tą pracą w opiece,tym bardziej,że trafiam na takie miejsca z prawie nic-nie-robieniem,gdzie czas stoi w miejscu,a nuda czasami zniechęca,czasami pcha do lodówki czy innych zapasów ze słodkościami.Ale chyba nie chciałoby mi się aż tak diametralnie zmieniać rodzaju pracy. Choć plusy tego są wielkie i niezaprzeczalne-koniec pracy i życie własnym życiem jest największym z nich. Powodzenia życzę i odzywaj się jak ci idzie.

barbara.b

ty z tą swoją wielką gęba i małym umysłem napewno sobie poradzisz... robota w sam raz dla ciebie. a że cię nie lubię to cieszę się jak cholera. coś się nowego dowiesz o świecie i życiu i pracy...

..?eto napisał:
[quote=..?eto][quote=barbara.b]oj chyba się rozczarujesz. po pracy w opiece pokojowa.. da ci po dupie... zamiast 1-2 pokoi dziennie przyjdzie ci sprzątać 20-30 dziennie? chyba, że płacą ci na godziny. ogólnie pokojowa to chyba jednak od pokoju płacą. na zrobienie pokoju masz 10- 15 minut. nikt nie patrzy się, czy pokój jest czysty czy jego lokatorzy sobie imprezę zrobili... nie zmiścisz się w czasie to robisz za frajer. i taką robotę sobie na krótko przed emeryturą zostawiłaś? nie ma to jak ludzie mają błędne pojęcia o pewnych zawodach. to tak samo jak niektórzy pchają się do kuchni bo im się wydaje, że najedzą się tam rarytasów... a człowiek nie ma czasu głowy podnieść i wody się napić. no ale powodzenia. speeda ci życzę. będzie ci potrzebny.

[/quote] Pilnuj swojego nosa. Ty z tą swoją wielką d.... na pewno byś sobie nie poradziła. A o mnie się nie martw. Ja w przeciwieństwie do ciebie wiem co robię i nie muszę wspomagać się alkoholem. I skończ ten swój bełkot.[/quote]

Dalia

?eto - łatwo pewnie nie będzie, ale ty sobie poradzisz. Przynajmniej jakaś zmiana, a to jest cholernie ważne. Ale nie zostawiaj nas, odzywaj się jak ci tam jest. To oznacza, że wyjeżdżasz na długo, bo przecież nie dasz rady wracać co miesiąc do domu? W jaki rejon Anglii się udajesz?

Następna strona »