[b]Zdrowemu człowiekowi ciężko wyobrazić sobie trud, z jakim wiąże się poruszanie się na wózku inwalidzkim. Nie jest jednak problemem sama czynność, a bariery na jakie napotyka się taka osoba na każdym kroku. Jest to tym większe wyzwanie dla osoby starszej, pozbawionej wystarczającej ilości sił, aby poradzić sobie samemu. Często w takiej sytuacji osoba pozostaje leżąca. Dla takiej osoby wózek może być wybawieniem, a z pewnością umożliwi chociaż częściowy powrót do pewnych czynności.[/b]
[img]http://opiekunki-forum.pl/art/wozek.jpg[/img]
Naczelną zasadą opieki nad osobą chorą jest umożliwianie jej wykonywania czynności samodzielnie na tyle, na ile jest to możliwe, bez względu na czas jaki to zajmuje. Skutkuje to wzrostem samozadowolenia i satysfakcji. Dotyczy to również osób poruszających się na wózku. Jeśli więc osoba jest w stanie samodzielnie zjeść używając łyżki, czy umyć ręce, nie powinno się wykonywać tego za nią. Można też w zależności od stopnia choroby włączać ją w proste, codzienne domowe czynności.Sprawując opiekę nad taką osobą warto jednak pamiętać o pewnych kwestiach.
[b]Plusy korzystania z wózka inwalidzkiego[/b]
Wózek inwalidzki jest ułatwieniem nie tylko dla osób z paraliżem dolnej części ciała. Jest on także szansą na urozmaicenie otoczenia, a tym samym życia osoby obłożnie chorej, leżącej. W takim wypadku poprzez możliwość zmiany pozycji eliminuje się ryzyko powstawanie powikłań – odleżyny, zaburzenia krążenia i zastania stawów. Co więcej, pozwala na poprawę komfortu psychicznego chorego, a osobie sprawującej opiekę ułatwia czynności pielęgnacyjne.Warto więc, jeśli to możliwe, aby stał on zawsze w zasięgu łóżka chorego.
[b]Przygotowanie otoczenia osoby starszej na korzystanie z wózka inwalidzkiego[/b]
Dla każdej ze stron będzie ułatwieniem, jeśli otoczenie zostanie odpowiednio przygotowane. Zagrożenie stanowią wszelkie dywaniki i dywany, czy przedmioty i meble uniemożliwiające swobodę manewrowanie wózkiem, dlatego powinny one zostać w miarę możliwości usunięte, bądź przestawione. Na przykład usunięcie dywaniku w korytarzu, przestawienie fotela lub kosza na pranie w łazience, czy szafki pod umywalką daje większy komfort poruszania się i wykonywania pewnych czynności samodzielnie.
[b]Sadzanie chorych na wózek i wysadzanie z wózka inwalidzkiego krok po kroku[/b]
Szczególnie istotne podczas opieki nad osobą poruszającą się na wózku inwalidzkim jest sposób podnoszenia i przesadzania oraz prawidłowe ułożenie chorego. W pierwszym przypadku bowiem niewiedza grozi urazami opiekunki, w drugim zaś powstaniem powikłań u podopiecznego. Złe usadzenie w dłuższym okresie może skutkować naderwaniami torebek stawowych lub uszkodzeniem stawów. Brak współpracy i zła technika może powodować też niechcący naderwania, siniaki czy zwichnięcia.Prawidłowa, prosta postawa podopiecznego wpływa na poprawne działanie organizmu – zwłaszcza w czasie spożywania pokarmu, oddychania, czy wykonywania jakichkolwiek podstawowych czynności oraz komunikacji.
W prawidłowej postawie siedzącej biodro powinno być dosunięte do tyłu siedziska, a plecy winny przylegać do oparcia na całej długości. Stopy zaś należy umieścić na podnożkach, a ręce w przypadku osób z ogólnym niedowładem ciała należy ułożyć bezpiecznie, by nie wpadały w koła wózka. Jeśli osoba spędza długi czas na wózku (także dotyczy to osoby leżącej), dobrze jest pomóc zmieniać jej pozycję średnio co godzinę, żeby zapobiec niewygodzie i odrętwieniom. Osobie na wózku można podłożyć pod plecy np. poduszkę.
Opiekunka zaś mając na uwadze również swoje zdrowie powinna przestrzegać pewnych reguł podczas podnoszenia i przenoszenia chorego: przed przesadzeniem z łóżka na wózek (lub odwrotnie) zablokować koła wózka, również łóżko powinno być na odpowiedniej wysokości aby zniwelować ryzyko upadku (nieco wyżej niż siedzenie wózka)
nigdy nie ciągnąć podopiecznego za ręce, lecz podnosić zakładając jego ręce na swój kark i obejmując go w pasie, nigdy nie podnosić na wyprostowanych nogach, ale w lekkim rozkroku z obniżonym środkiem ciężkości ciała (mając nogi zgięte w kolanach, a jeśli to konieczne podpierając się kolanem/ami np. o brzeg łóżka.
Chwyt powinien być zdecydowany i szybki, aby nie doszło do utraty równowagi i zachwiania, a w konsekwencji upadku, należy ustawić podopiecznego piętami do wózka i kontrolować jego ułożenie stóp oraz sposób opadania ciała, aby zapobiec skręceniom kostki czy upadkowi (ważna jest komunikacja pomiędzy pomagającym a pacjentem – można poprosić i poinstruować jak i w którym momencie chory może się podeprzeć), każdorazowo przed rozpoczęciem jakichkolwiek manewrów należy informować o tym podopiecznego – zyskuje się wtedy pewność, że jest on przygotowany, skoncentrowany i w miarę swoich możliwości będzie współpracował ułatwiając tym samym wykonanie czynności.