[b]Od czasu zachorowania do stwierdzenia u chorego cukrzycy mija średnio od pięciu do dziesięciu lat. W tym czasie choroba może wyrządzić w organizmie wystarczająco dużo szkód. Zazwyczaj nie są one zauważalne i nie powodują żadnych dolegliwości, natomiast wraz z rozwojem nieleczonej cukrzycy może wystąpić u chorego tzw. zespół stopy cukrzycowej. Jest to poważne powikłanie, które może prowadzić nawet do amputacji kończyny.[/b]
[img]http://opiekunki-forum.pl/art/stopacukrzycowa.jpg[/img]
[b]Przyczyny stopy cukrzycowej[/b]
Przyczyn występowania stopy cukrzycowej można dopatrywać się m. in. w uszkodzeniu nerwów. W jednym przypadku można odczuwać zmniejszoną wrażliwość na bodźce, brak percepcji bólu, temperatury czy dotyku (neuropatia obwodowa). W innym zauważalna jest utrata siły mięśni i ścięgien, powodująca niszczenie stawu, przez co stopa zostaje bardziej obciążona i tworzą się na jej podeszwie modzele (neuropatia motoryczna). Powodem stopy cukrzycowej może być także uszkodzenie naczyń krwionośnych. Tutaj istotną rolę odgrywa ilość przepływającej przez tętnice krwi, a jak wiadomo, cukrzyca sprzyja zmniejszeniu tego właśnie przepływu.
[b]Etapy rozwoju stopy cukrzycowej oraz leczenie[/b]
Diabetycy, u których nie występują objawy stopy cukrzycowej, powinni profilaktycznie raz w roku poddawać się badaniom w kierunku neuropatii i niedokrwienia.
U osób ze stopą podwyższonego ryzyka, gdzie pojawiają się modzele oraz widoczne są oznaki niedokrwienia i neuropatii, lekarz powinien przeprowadzać częstsze kontrole stanu zdrowia ( co 3-6 miesięcy). Ważne jest zaopatrzenie się w wygodne obuwie oraz regularne usuwanie modzeli.
W przypadku stóp z owrzodzeniem bez zakażenia należy chirurgicznie oczyszczać rany i oceniać za każdym razem stopień ukrwienia, ciepłotę oraz obrzęk. Chorą kończynę trzeba także odciążać i rzecz jasna, ustalić przyczynę zmian chorobowych.
Ostatnie stadium to stopa z owrzodzeniem, posiadająca cechy zakażenia. W tym przypadku, oprócz regularnego chirurgicznego oczyszczania rany, stosuje się antybiotykoterapię. Przeprowadzane są badania laboratoryjne i rtg. Warto także poinstruować chorego lub jego opiekunkę w zakresie zmian opatrunków, odciążania kończyny i samokontroli.
[b]Na co zwrócić uwagę w przypadku stopy cukrzycowej?[/b]
Opiekując się osobą chorą na stopę cukrzycową, ważna jest regularna kontrola. W tym celu należy oglądać stopy i oceniać ich stan pod względem stwardnienia naskórka, pęknięć skóry czy pojawiania się nagniotków. Jeżeli stopy są zbyt suche, używa się zwykłego kremu nawilżającego, a w przypadku potliwości- pudru do stóp. Skarpetki, pończochy czy rajstopy należy zmieniać codziennie, przy czym nie powinny być one obcisłe, ani niewygodne., ponadto bardzo ważną rzeczą jest noszenie wygodnego obuwia. W kwestii pielęgnacji stóp, nie należy używać ostrych przyborów, tzn. wykluczyć z użytku pilniczki, tarki do stóp oraz pumeks. W celu pobudzenia krążenia warto wykonywać masaże nóg i samych stóp, a w trakcie kąpieli przykręcić nieco kurek z gorącą wodą. Chodzenie boso także nie jest wskazane.
Zespół stopy cukrzycowej nie daje z początku bolesnych objawów. Absolutnie nie należy ich jednak lekceważyć, gdyż nieleczona choroba stwarza nie tylko ból, ale i ryzyko innych zakażeń. W zaawansowanym stadium stopy cukrzycowej ważne jest także umiejętne opatrywanie ran oraz wsparcie psychiczne ze strony opiekunki. Chorzy bowiem, oprócz dolegliwości fizycznych, wykazują tendencję do popadania w depresję i stany złego samopoczucia psychicznego.