POZYTYWNE myślenie :)

ST

Nasza praca różnie wygląda, każda Stella jest inna. Z wpisów na forum widać, że różnice są astronomiczne! Co do jednego wszyscy jednak są zgodni - 24h praca Opiekuna/ki za granicą jest bardzo obciążająca psychicznie :( Ponieważ dotyczy to nas wszystkich, wszelkie porady w tym temacie (jak w żadnym innym) są uniwersalne! - dla wszystkich Opiekunów/ek na wszystkich Stellach! :) Zacznijmy od najprostszego, wszystkim znanego przykładu. Na stole stawiamy szklankę napełniną do połowy pysznym napojem. Optymista się ucieszy i powie: szklanka w połowie pełna… a pesymista: szklanka w połowie pusta… Myślenie takie można zastosować prawie we wszystkich wypadkach gdyż: "Nie ma złego, co by na dobre nie wyszło!". Wystarczy tylko zwrócić uwagę na te dobre strony, a złe maksymalnie zbagatelizować. I niech ten wątek będzie takim poradnikiem, opisem wypróbowanych sposobów, na poradzenie sobie w tych gorszych chwilach. Bowiem po krótszym lub dłuższym czasie, zaczyna nam się ta praca odbijać na psychice… Wiem cos na ten temat, gdyż jestem już 10mcy na wyjezdzie i po pół roku pracy z pełnym zadowoleniem miałem jednak pogorszenie nastroju (delikatnie mówiąc;). Piszcie więc co wam pomogło w "chwilach zwątpienia", jak sobie z tym skutecznie poradziliście :) Jeśli chodzi o mnie, to do założenia tego wątku skłoniła mnie kończąca się właśnie niedziela z perspektywą kolejnych powszednich dni. Na początku pracy sytuacja taka była dla mnie obciążająca - byłem bowiem od dawna przyzwyczajony, że skończył się weekend i przede mną cały tydzień codziennej, powszedniej pracy… A teraz? - już dawno spostrzegłem, że w tej pracy to jeden z wielu pozytywów, których cały szereg (jeśli się chce) można bez trudu znaleźć ! :) Po krótkim bowiem zastanowieniu zauważyłem, że dla wszystkich jest to rzeczywiście koniec weekendu i początek kolejnego tygodnia męczącej i niejednokrotnie nielubianej pracy, ale NIE dla mnie!!! Co prawda muszę wstać jak co dzień, ale nie czeka mnie żaden dojazd do pracy, a nawet wyjście z domu!!! Przede mną kolejne, spokojne dni, bez jakiegokolwiek psychicznego obciążenia, ze zwykłymi, bez pośpiechu wykonywanymi drobnymi pracami domowymi i prostymi, nie wymagającymi żadnego wysiłku czynnościami opiekuńczymi :) Tak to koniec weekendu/niedzieli zamiast mnie dołować, wprawia mnie w dobry nastrój :) :) :)  

Tosia

Ciężko o dobry nastrój jak opiekunka musi wstawać 6 i więcej razy w nocy.

barbababa

Witam fajnie napisane i optymistycznie tylko stella stelli nie równa. Wiem odpowiednie nastawienie ale jeżeli przebywasz z osobą 24 godz.która potrzebuje opieki i do tego rodzina nie halo i skąpidusze to są doły, że ho ho. Moja znajoma tak ma, ja dzięki bogu na razie nie mam żle ale dopiero zaczęłam drugi tydzień.Pozdrawiam wszystkich i życzę jak najmniej stresu i dobrych podopiecznych.

renia1311

Zdarza mi się wstawać w nocy, albo nad ranem do podopiecznej. Parę dni temu na dobranoc, powiedziałam, że śpimy do rana, no więc rano miałam pobudkę (mam elektryczną nianię), ok. 5.00, gdy zeszłam babcia przywitałam mnie z miłym uśmiechem "Gut Morgen :)". Nawet jak jestem wtedy nie dospana nie mam siły stroić focha po takim uśmiechu. :) Z innych pozytywów: babcia nie marudzi, jest wdzięczna za wszystko co się dla niej robi i cieszy się, że jeżdżę jej Mercedesem :).

ST

barbababa napisał:
Witam fajnie napisane i optymistycznie tylko stella stelli nie równa.........ale jeżeli przebywasz z osobą 24 godz.która potrzebuje opieki i do tego rodzina nie halo i skąpidusze to są doły, że ho ho. Moja znajoma tak ma,........

Właśnie PO TO jest ten wątek! By pomóc sobie szczególnie wtedy, gdy jest źle! A to czy jest źle czy dobrze, to mimo iż wydaje się to niemożliwe, zależy od NASZEGO nastawienia, naszego odbiory rzeczywistości! Wskazują na to niektóre opisy tej samej Stelli - jedne opiekunki uciekają z niej jak tylko najszybciej mogą, a jest taka, która przyjeżdża tam regularnie i sobie chwali!!! Nie jest to łatwe do zrozumienia (a wręcz wydające się nieprawdopodobne), ale tak jest! - wszystko jest W NAS !!! W tej samej rzeczywistości jedna osoba czuje się szczęśliwa i spełniona, podczas gdy dla innej wszystko jest źle. W trudnej (lub wręcz nie do zniesienia) sytuacji, w której się znaleźliśmy, mamy trzy możliwości: 1- Przyjąć postawę cierpiętnika, liczyć dni do końca i zaciskając zęby (a nawet płacząc po nocach) dociągnąć do upragnionego końca 2- Nie dać się!, walczyć! Pokazać swoją siłę, która być może będzie wystarczająca do pokonania otoczenia 3- Tak się nastawić, by nie tylko "znaleźć się" w nowych warunkach/sytuacji (dostosować się), ale przede wszystkim odnaleźć zadowolenie z życia w nowej sytuacji! I to jest to SEDNO SPRAWY! - znalezienie pozytywnych stron i "uczepienie" się nich, bagatelizując inne z którymi nie możemy się pogodzić. Najprostsze działanie polega tym, co pisałem na wstępie: odnajdywanie we wszystkim pozytywnych stron, gdyż "nie ma złego, co by na dobre nie wyszło". Ale problem jest o wiele, wiele szerszy!!! Jest szereg opracowań (również naukowych) potwierdzających fakt, że nie tylko nasz odbiór rzeczywistości zależy od nas samych, ale wręcz możemy WPŁYWAĆ na otaczającą nas rzeczywistość, jedynie poprzez odpowiednie nastawianie się! Jedną z pozycji, opisujących te zjawiska, jest książka "Potęga Podświadomości", którą w wersji ...pdf można pobrać ze strony: http://przeklej.net/file_details/37211.html

archeo

no ja właśnie łapię doła. bo coś mi się zdaje , że chyba nie nadaję się na opiekunkę:( jestem w tym miejscu drugi raz. wspomnę tylko , że jestem u dwójki. za pierwszym razem miałam jedną "wywrotkę " z podopiecznym w łazience oraz wzywałam karetkę dla żony podopiecznego bo złapała zapalenie oskrzeli a że ma problemy z odkrztuszaniem, zaczęła się dusić- trafiła do szpitala. teraz z kolei jakiś czas temu podopieczny trafił do szpitala / stracił przytomność/ i też wzywałam karetkę. a dzisiaj pomimo bardzo silnego wiatru /jestem na północy Niemiec / dziadek uparł się , że on musi chociaż wyjrzeć i zobaczyć "was ist los mit dem Wetter", sprawdził czy w ogrodzie ok no i oczywiście - bo należy do grupy baaardzo ciekawskich a szczególnie jak coś się dzieje na ulicy przy której mieszka - musiał wykukać co to za samochody stoją i po co...no i tak sobie stanęliśmy na posesji...a tu jak nie wiujnie - porwało najpierw rolator a za rolatorem dziadka - i wywrócił się chłopina, na szczęście na trawnik i nic się nie stało, chociaż pierwszy moment to nie wiedział co się stało. teraz obdzwania wszystkich i opowiada jaki miał przypadek , a ja siedzę i mam doła. bo może ja się tymi ludźmi źle opiekuję - powinnam przewidzieć pewne sytuacje...kurde mam doła :( może to co piszę nadaje się gdzie indziej np. wypadki z naszymi podopiecznymi...

ST

archeo napisał:
....a tu jak nie wiujnie - porwało najpierw rolator a za rolatorem dziadka - i wywrócił się chłopina, .................

Zobaczmy jakie pozytywne rzeczy przyniosła ta przygoda: - Przede wszystki - dziadek będzie miał nauczkę i będzie ostrożny (nie będziesz musiała na niego tak uważać) - Mogło się źle skończyć, a tymczasem NIC ZŁEGO się nie stało :) - Dziadek ma zajęcie: rozmyśla o tym i ma o czym gadać ze znajomymi. Zwalnia Cie to z jakiejś tam części opieki nad nim (mając zajęcie, nie potrzebuje Cię) - To wiatr wywrócił dziadka, a nie Ty! To dziadek się uparł by spacerować pomimo złej pogody, Ty mu tego nie proponowałaś! Mało tego - byłaś w pobliżu (jesteś czujną i troskliwą Opiekunką) i dzięki Tobie dziadek od razu dostał pomoc (a nie leżał do czasu, aż się ktoś o niego potknie) - W ogóle COŚ! się zdarzyło nietypowego, co przerwało Twoją monotonną (każdego dnia to samo) pracę. - Przy okazji być może przyswoiłaś sobie nowe, nieznane dotąd słownictwo: "huragan", "katastrofa", "przeżycie", "nauczka" itp. - Nawet nie ma potrzeby bagatelizowania złych rzeczy, bo ich nie ma! ;) No i czym się tu martwić??? Natomiast Tyyyyyle rzeczy do zadowolenia!!! :) A co do wcześniejszych "przeżyć" - przecież to dobitnie świadczy, że jesteś DOŚWIADCZONĄ Opiekunką, która miała styczność z różnymi sytuacjami! I co najważniejsze - umiesz sobie z nimi poradzić! MAŁO TEGO! - masz SZCZĘŚCIE! - 98% Opiekunek cierpi na monotonię (lub nudę) w pracy, a Ty masz to szczęście, że Ci się COŚ dzieje! :)

ahha

archeo napisał:
no ja właśnie łapię doła. bo coś mi się zdaje , że chyba nie nadaję się na opiekunkę:( jestem w tym miejscu drugi raz. wspomnę tylko , że jestem u dwójki. za pierwszym razem miałam jedną "wywrotkę " z podopiecznym w łazience oraz wzywałam karetkę dla żony podopiecznego bo złapała zapalenie oskrzeli a że ma problemy z odkrztuszaniem, zaczęła się dusić- trafiła do szpitala. teraz z kolei jakiś czas temu podopieczny trafił do szpitala / stracił przytomność/ i też wzywałam karetkę. a dzisiaj pomimo bardzo silnego wiatru /jestem na północy Niemiec / dziadek uparł się , że on musi chociaż wyjrzeć i zobaczyć "was ist los mit dem Wetter", sprawdził czy w ogrodzie ok no i oczywiście - bo należy do grupy baaardzo ciekawskich a szczególnie jak coś się dzieje na ulicy przy której mieszka - musiał wykukać co to za samochody stoją i po co...no i tak sobie stanęliśmy na posesji...a tu jak nie wiujnie - porwało najpierw rolator a za rolatorem dziadka - i wywrócił się chłopina, na szczęście na trawnik i nic się nie stało, chociaż pierwszy moment to nie wiedział co się stało. teraz obdzwania wszystkich i opowiada jaki miał przypadek , a ja siedzę i mam doła. bo może ja się tymi ludźmi źle opiekuję - powinnam przewidzieć pewne sytuacje...kurde mam doła :( może to co piszę nadaje się gdzie indziej np. wypadki z naszymi podopiecznymi...

Archeo na Boga co Ty chcesz przewidziec chorobe, wiatr, sliska nawierzchnie,krzywe stapniecie i co 24 h/na dobe bedziesz nadsluchiwac czy dychaja? Wyluzuj a gdzie Ty w takim mysleniu?Tak nie mozna -branie odpowiedzialnosci za wszystkich i wszystko. Siebie krzywdzisz dziewczyno. Wszysto co opisujesz kazdej i kazdemu z nas zdarzyc sie moze i pewnie zdarzylo ( mnie tak) ,ale sie za to nie obwiniam. Przy takim mysleniu to tylko posadzic dziadkow w bezpiecznym miejscu , zamknac okna,drzwi, usiasc z nimi i . Usmiechnij sie :):):) jutro bedzie nowy lepszy dzien.Bedzie dobrze bo ma byc dobrze jak tylko zechcesz.Najlepszego :):):) Do ST - ksiazka "Potega Podswiadomosci" jak twierdzi moj maz uratowala mu zycie.Znasz podobne pozycje np. Louise l Hay - I Ty mozesz uzdrowic swoje zycie.Jesli Cie to zainteresuje luknij sobie do Wikipedii . Jak wiele zalezy od nas samycxh.:)

archeo

bardzo dziękuję za Wasze spojrzenie :) w tym wszystkim też widzę , że muszę "wyluzować" i zmienić chyba podejście. Ale tak to niestety jest jak ktoś jest wychowany w poczuciu winy... Do wspomnianych książek robiłam chyba kilka podejść ale wydawały mi się takie tam blablabla. Chyba czas się z nimi przeprosić:) Lepszego jutra życzę.

ANTONIA***

Archeo, nic mi do zachwytów na książkami tego typu, ale dla mnie są również blablabla...Ani myślę się z nimi przepraszać. Kiedyś "zakochałam" się ( i jestem mu wierna do dzisiaj ) w wykładach Leszka Kołakowskiego, które nijak się mają do naszej pracy, ale mnie jakoś tam pomagają. Czasami filozofia jest bardziej pomocna niż psychologia. Pozdrawiam...

amelia

archeo napisał:
bardzo dziękuję za Wasze spojrzenie :) w tym wszystkim też widzę , że muszę "wyluzować" i zmienić chyba podejście. Ale tak to niestety jest jak ktoś jest wychowany w poczuciu winy... Do wspomnianych książek robiłam chyba kilka podejść ale wydawały mi się takie tam blablabla. Chyba czas się z nimi przeprosić:) Lepszego jutra życzę.

Mówisz o "Potędze podświadomości"? Ja ją całą przeżułam, bo myślałam, że coś ciekawego znajdę. Dla mnie są tam rzeczy oczywiste, o których bez czytania wiedziałam. Też uważam, że to takie bla, bla, bla. Jeśli komuś to się podoba, to nie mam nic "na poprzek". Rzecz gustu.

ahha

No i fajnie jest jednemu pomaga filozofia, drugiemu psychologia a jeszcze innemu liczenie od 10 do 1 albo ksiazka kucharska. Grunt to znalezc TO COS co pomaga i stosowac :). Najgorzej ma moim zdaniem agnostyk ale to tez jego wybor.

[usunięty]

Książki w/w nie czytałam, ale wzorując sie na ST znalazłam pozytywna strone silnego wiatru. Juz nie musze grabic codziennie lisci bo wszystkie sobie pofrunęły. Nasza zmienniczka '' z doskoku'' wprowadziła do zakresu obowiazków opiekunki również prace ogrodowe, czego dotychczas nie robiłyśmy. Ją to uspokajało, mnie i moja stałą zmienniczkę wręcz przeciwnie. Byłoby dobrze, gdyby panie, które nie zamierzaja z róznych powodów wracać nie wprowadzały swoich zasad tylko dlatego że ''przecież ja już 2 lata pracowałam''

ST

agama napisał:
............wzorując sie na ST znalazłam pozytywna strone silnego wiatru. Juz nie musze grabic codziennie lisci bo wszystkie sobie pofrunęły. Nasza zmienniczka '' z doskoku'' wprowadziła do zakresu obowiazków opiekunki również prace ogrodowe......

1- za to sąsiad, do którego pofrunęły liście, musi główkować, co ma z tego pozytywnego... ;) 2- co do prac ogrodowych, których wolelibyśmy nie wykonywać: trzeba przekonać Podopiecznego, ile to korzyści będzie miał z pobytu opiekunki w domu, a nie w ogrodzie!

Tosia

ST Jakie korzyści masz na myśli? :)

ST

Tosia napisał:
ST Jakie korzyści masz na myśli? :)

amelia

ST napisał:
[quote=Tosia]ST Jakie korzyści masz na myśli? :)

Dziewczyno!, ręce opadają!!! (albo i inne rzeczy;). Naprawdę nie widzisz OGROMU korzyści jakie podopieczny będzie maił z Opiekunki siedzącej w domu a nie w ogrodzie??? Pierwsze z brzegu: - jak zasłabnie, przewróci się itp., Opiekunka go uratuje (będąc w ogrodzie -nie) - opiekunka może w ogrodzie się przewrócić, pokaleczyć itp. - podopieczny zamiast opieki, będzie miał jeszcze kłopoty - zamiast starannie wykonywać prace domowe, opiekunka będzie ścinać chabździe które i tak za chwilę urosną - sąsiedzi będą krzywym okiem patrzeć na podopiecznego, który wykorzystuje swoją opiekunkę - brudne ubrania z ogrodu trzeba prać! - ileż to trzeba będzie wydać na proszek, wodę i prąd! - itd., itp. ...... ;)[/quote] A Ty nie widzisz korzyści finansowych? Ogrodnik skasuje 25 Euro za godzinę albo i więcej! a opiekunka wykona za darmo?

jakniew

agama napisał:
Książki w/w nie czytałam, ale wzorując sie na ST znalazłam pozytywna strone silnego wiatru. Juz nie musze grabic codziennie lisci bo wszystkie sobie pofrunęły. Nasza zmienniczka '' z doskoku'' wprowadziła do zakresu obowiazków opiekunki również prace ogrodowe, czego dotychczas nie robiłyśmy. Ją to uspokajało, mnie i moja stałą zmienniczkę wręcz przeciwnie. Byłoby dobrze, gdyby panie, które nie zamierzaja z róznych powodów wracać nie wprowadzały swoich zasad tylko dlatego że ''przecież ja już 2 lata pracowałam''

Słuszna uwaga. Jadą kobitki na jednorazowe zastępstwo i stałym opiekunkom namieszają, a rodzina i podopieczni potem oczekują by dalej kontynuować "nowości". Kiedyś pojechałam na jednorazowe zastępstwo i dokładnie wypytałam zmienniczkę o stały rozkład dnia jaki ona miała na Stelli, mało tego niemal codziennie byłam z nią w kontakcie po to, aby niczego nie zepsuć. Tego samego oczekuję od swoich zmienniczek, bo ostatnia to namieszała na mojej Stelli tak, że przez 2 tygodnie cierpliwe i z uśmiechem na twarzy musiałam odkręcać nadgorliwość zmienniczki.

jakniew

amelia napisał:
[quote=ST][quote=Tosia]ST Jakie korzyści masz na myśli? :)

ST

jakniew napisał:
..... Jadą kobitki na jednorazowe zastępstwo i stałym opiekunkom namieszają, a rodzina i podopieczni potem oczekują by dalej kontynuować "nowości". ................. ostatnia to namieszała na mojej Stelli tak, że przez 2 tygodnie cierpliwe i z uśmiechem na twarzy musiałam odkręcać nadgorliwość zmienniczki.

Właśnie między innymi dlatego wolę pilnować tego co mam, niż myśleć o choćby nawet krótkim urlopie ;) - wszystko kwestią nastawienia! - wystarczy pozytywnie myśląc o pracy na Stelli wypisać całą listę korzyści jakie się ma, a za chwile (myśląc negatywnie) wypisać równie długą listę strat (również tych możliwych) jakie się poniesie w wyniku przerwy w pracy.... ;)

Następna strona »